Turkmenistan od dawna był wysoko na liście krajów, które chciałem odwiedzić. W końcu się udało. Było bardzo intensywnie, dwa dni w ogóle były bez snu. Samochodem, pociągiem i lotem pokonałem w sumie 2800 km. Jest to bardzo czyste państwo, ze świetną też kuchnią.

W stolicy Aszchabadzie panuje gigantyzm, szczególnie jeśli chodzi o pomniki. Miasto faktycznie jest prawie całe białe, a po drogach mogą poruszać się wyłącznie białe lub srebrne auta. Nowa część stolicy wydaje się opuszczona. Moim zdaniem wynika to z infrastruktury niedostosowanej do mieszkańców. Nie znajdziemy tutaj za wielu kawiarni czy restauracji. Za to jest dużo urzędów, kamer, policji i ogólnie klimat nie zachęca w tym miejscu do zwiedzania. Dlatego większość mieszkańców spędza raczej czas w starszej części miasta, gdzie już widać normalnie toczące się życie. Byłem w trakcie święta wiosny Nawruz. Udało się zobaczyć oficjalne jej obchody. Przypominały polskie dożynki, tylko zorganizowane z większym rozmachem.

Największe wrażenie zrobił na mnie kanion Yangykala. Jaskrawe, czerwono-pomarańczowe barwy skał, przypominają płonące mury zamków zbudowanych na środku pustkowia.

Ciekawym miejscem są również „Wrota do piekła” Dereweze, czyli miejsce, gdzie od kilkudziesięciu lat pali się wydobywający się gaz ziemny. Warto zobaczyć to miejsce szczególnie przy zachodzie słońca lub w nocy, kiedy efekt jest największy. Z roku na rok gazu jest jednak coraz mniej, więc i ogień w niektórych miejscach zaczyna przygasać.